Men schildert hedendags meer op doek als op andere materien, bezonderlyk voor de groote schilderyen, om .. den doek gemakkelyker is m gransporteren als het hout, het gene zwaer is en voorst bersten kan. Hier toe kiest men nieuwen doek, die redelyk klaer is, effen en die zoo weynig knoopen heeft als het mogelyk is. Men spant hem op haer raemen met kleyne nagelkens, den doek omvouwende .. het dik van het raem, daer men hem op vast maekt, de nagelkens omtrent dry of vier vingeren van malkander staende. Als den doek op het raem, het welk vast en sterk moet zyn, wel gespannen is, gegarniert met zyn dwers-balken en met zyne sluyers, om hem in goeden staet te houden, men lymt hem eerst met lym, gemaekt van snippelingen van handschoenen of van leer, het gene moet gestolt en verkout zyn. deze lym legt men met de sné van een groot mes het gene dun genoeg is, en men douwt of buygt het een weynig in 't breeden: het mes heeft eenen negt gekregen naer den rugge toe, op dat men met de hand daer men het zelve mede houd, den doek niet en raeke als men'er zig van bedient. ,Men douwt den doek een weynig achter op de plaetsen daer men met het mes passeert om de lym effender en gelyker te leggen, en men laet'er zoo weynig op als men kan. Men krabt terstond af al de lym de geen'er dwers door is drewen met het zelve mes, op dat den doek gelyker gelymt zy.. hy word alsdan straf gespannen, en men laet hem wel drogen. Deze lym dient om alle gatjens van den doek te stoppen, en om alle de kleyne hairkens, draejens of wolagtigheyd plat te leggen; maer om hem nog effender te maeken, .. hy droog is, men vryft hem op alle manieren met eenen wel geplatten puymsteen, om ér alle de knoopkens en ongelykigheden af te haelen.