Men belegt daer naer den doek met eenig simpel koleur en het gene met de andere koleuren overeenkomt, gelyk als bruynrood in d'olie gewreven, middelbaer dik, in 't welk men eenig droogzel doet, het gene gemeynelyk een weinig rode menie is ofte lood-wit wel gewreven, om beter te doen opdroogen. Het koleur van dezen grond wordt gewreven met noten- ofte met lys-Olie; en om den zelven zoo ligt te leggen als het mogelyk is, men breed hem op den doek met het zelve mes, het gene gedient heeft voor de lym, den doek van achter tegendouwende van plaetse tot plaetse, naer maete dat men het koleur uytbreyd, om 'er maer zeer weynig op te laeten, en maer alleenelyk zoo veel als 'er noodig is om den doek te beginnen te effenen.,Indien 'er een weynig van dit koleur van achter doorgevreven waer, door eenige kleyne gatjens van den doek, de welke de lym niet gestopt en zoude hebben, men moet het afkrabben terwylen het nog versch is met de snede van het mes, en daer naer dien eersten grond wel laeten droogen. Daer naer vryft men den doek nog eens met den puymsteen om hem effender te maeken, en om hem te bereyden om eenen tweeden grond te ontfangen.