Sonnet, oft Clinck-ghedicht.
O Mander, dit u werck, schand', eer, haet, liefd', recht strijdigh
(nae d'oordeel siend', oft blindt, der lesers) dy verweckt.
Den Mugghe-sifter doch der Consten aerdt begheckt:
Den Momus van ghelijck, en dichter dwaes Pierijdigh.
maer siet in't teghendeel, voor laster, afgonst nijdigh,
Door Pallas kinders vroet dijn eere werdt ondeckt,
Met een recht liefdigh hert: want g'lijck Seylsteen naetreckt
Het ijser, noch al meer dijn Const hun lievers blijdigh.
O gulden eeuw' en tijdt, wel hem die dy beleeft,
Die ons den tweed' Hippiam begaeft van Gode gheeft,
Een Tucht-vaer, Meester goet der Schilders jonghe sinnen.
Een lof, jae t'leven oudt van menigh Const-vroet Man,
Een licht Ovidî claer, dies wilt hem loven dan,
O Red'ners, Schilders ghy, en al die Const beminnen.
Reyn liefde croont. I. Targier.
Lofdicht, Op het Schilder-Boeck van den Const- en reden-rijcken Carel van Mander
Van ouder eeuwen af, in alle s'Weerelts deelen,
Veel Schilders sijn gheweest, die door haer Const-pinceelen
Wtmuntend' by gheval, sijn wijdt en breedt vermaert.
Hun werck en naem noch leeft onsterflijck nae d'uytvaert
By Menschen, van daer rijst de Son met nieuwe stralen,
Tot daers' haer Peerden mat laet spaed' in rusten dalen.
maer dit is wonderbaer, dat onder velen groot
Soo weynigh sijn gheweest, die d'eyghenschappen bloot,
Gheheymnis, cracht en aerdt, der mael-const wel verstonden.
Wie can volcomen recht d'afbeeldings diept' doorgronden!
Apelles van Coa heeft eerst alsulcx bestaen,*
En Boecken voortghebracht, diepsinnigh, wel ghedaen,
Van d'edel Schilder-Const, tot nut van all' die ghenen,
Die dese weet met lust beherten recht end' meenen.
*Euphranor, Schilder oock, een beeldenaer ghelijck,*
Welcx paer noyt is gheweest in Const end' reden-rijck,
T'glijckformigh lichaem heeft ghestelt in Boeck-gheschriften*
De mael-const soo verlicht met cierlijck verwen stiften.
Pieter uyt Burgo cloeck die Perspective-const*
Met een Boeck heeft gheleert, den lievers tot nut-gonst.
Carel Vermander stijght tot s'Hemels hoogh' casteelen,
Met een twee-toppigh hooft, end' overtreft geheelen,
Met Schilder en Dicht-Const, by menighen besocht:
maer onder velen hy dit alleen heeft volbrocht.
Schrevelius.