Op het Schilder-boeck des Const-rijcken Carels van Mander,
Sonnet.
Met wat Pen, met wat inckt, oft op wat pampier goet,
Sal ick van Manders lof ghenoech in als vermeeren?
Die met zijn Schilder-boeck de ionghe Ieught comt leeren.
Als een School-meester cloeck, en seer goedertier soet,
Hy leydt den vasten grondt, en met dees manier doet
Hy d'ooghen open claer van die de Const verkeeren,
En d'edel Pinceel slechts met onverstandt onteeren,
Waer van elck een van dees schaemroot nu staen schier moet.
O al ghy Ionghers leert, leert dit Boeck wel verstaen,
Apelles leert u hier, neemt zijn les doch wel aen:
Soo sult ghy t'selfde Boeck in eeuwicheyt beminnen.
En danckt van Mander, die den arbeydt heeft ghedaen:
In't vinden, schildren oock, is hy u voorghegaen:
Volght doch zijn paden naer, en wilt zijn deught bekinnen.
Reden vervvint.
I. Duym.
Clinck-Dicht, op het Schilder-Boeck, ghemaeckt door Mr. Carel van Mander.
Veel Schilder-gheesten cloeck men oyt ghevonden heeft,
Die ghierigh ooghen-lust vernoeghden met hun vvercken:
maer onder allegaer, in vvijde Weerelts percken,
Sulck Mander, Schilders nut, en heefter noyt gheleeft,
Die ons soo claer uytbeeld', als die ghebeeldt ons gheeft
Nu Schilder-consten grondt, daer Schilder-Ieught can mercken,
Hoe welstandt alles beeldts moet vvel staen, om verstercken
Des vvercks verciersel schoon, dat vverckers eer niet sneeft.
Die dese Const' eerst baerd', end' dies' opvoedden vierigh,
End' al die haer vereert met beeldingh hebben cierigh,
Hy door zijn beeldenis van Lethes poel oock vrijdt.
Dus soo hy, die vernielt van Atropos zijn gierigh,
Als levend' hier uytbeeldt, alsoo oock goedertierigh
Sijn Name leven sal, als wech is zijnen Tijdt.
In liefde ghetrouwe.