Hier maeckte Taddeo een Marien Hemelvaert, daer groote
Beelden, en Apostelen in comen als t'leven, op't nat, alwaer Natuere in hem
scheen te willen toonen aen dat werck het uyterste vermoghen, ghelijck het zijn
leste werck is gheweest: want hy werdt cranck van een sieckte, die ten eersten
licht scheen, maer eyndelijck dootlijck is gheworden. Hy was een Man die cloeck
was in zijn dingen, hebbende een soete poeselige maniere, en geheel
afgescheyden van wreede hardicheyt. Hy was overvloedich in t'samen-voeginge, en
inventien der Historien, seer aerdigh in tronien, hayr, handen, en naeckten: in
welcke hy oock vermijdde te seer hardt te wesen: niet doende als eenighe die
hier in t'onmatich zijn, om te toonen datse d'Anatomie verstaen: en doen recht
ghelijck eenen, die te seer wilde spreken op zijn Atheensche, en werdt van een
slechte Vrouw daer door verstaen, gheen Athener te wesen. Oock was
Taddeo seer geholpen van de Natuere, colorerende seer vrolijck, en
veerdich. Doe hy starf, bleef noch ghedeckt het werck van Trinita, en
het werck van de groote Sale van Farnese, noch onvolmaeckt: gelijck oock
bleef t'werck te Caprarola: welck alles quam in handen van zijn broeder
Federigo. Taddeo overleedt den tweeden Septembris Ao.
1566. en wesende gheboren den eersten Septemb. Ao. 1529. was maer
oudt 45. Iaer.
Het leven van Michel Agnolo Buonarruotti, Florentijn,
Schilder, Beeldtsnijder, en Bouwmeester.
Terwijlen de behendighe en fraeye gheesten, met t'licht des
vermaerden Giotto, en zijn naevolghers, hun ghepooght hebben ter Weerelt
te doen blijcken t'vermoghen, dat de goede ghenegentheyt der sterren, en de
ghetemperde mengselen der humoren, in hun sinnen hadden laten vloeyen: en
begeerich wesende, met de volcomenheyt der Consten na te bootsen de
wonderlijcke schoonheyt der Natueren, en te comen tot de geheele kennis des
algemeenen verstants: is, om tot sulcken hoogen mate te reycken, ten lesten
ontstaen het licht der alghemeener Teycken-const Michel Agnolo
Buonarruotti: om den Naecomers ogen te wijsen den wegh der drie Consten,
Schilderen, Beeldt-houwen, en Bouwen, daer hy in gheexcelleert heeft: boven dat
goetwillich hem zijn toeghevallen, en verselschapt hebben, met een hoogh
onderscheydich oordeel, de reden-stiersche Morale Philosophije, en
vermakelijcke soete Poeterije. Hy was gheboren in't Arettijnsche landt, op een
Dorp, ghenaemt Casentino, Ao. 1474. Sijn Vader,
Lodewijck geheeten, quam van daer woonen in een ander Dorp,
Settignano genoemt, dry Italische mijlen van Florencen, en hiel zijn
kinderen te wercken in wolle en sijde, want hyder vast veel, en weynich
incomst hadde. Michel Agnolo wat groot geworden, werdt te Schole bestelt
te Florencen, daer hy alle den tijdt die hy conde doorbracht met te teyckenen,
al was hy van zijn Vader en Ouders daerom veel bekeven, en oock gheslagen,
ghelijck of sulcke Const yet verachtelijcks waer gheweest. Hy creegh kennis met
eenen Francesco Granacci, die oock gelijck hy noch jongh was: desen was
bestelt te leeren schilderen by eenen Domenico del Grillandaio. Desen
Ionghen siende Michel Agnolo soo tot de Const ghenegen, creegh hem lief,
en dede hem dickwils van zijn Meesters teyckeninghen, den welcken Meester doe
van de beste Schilders van Italien gerekent was. Eyndtlijck worde Michel
Agnolo by desen Domenico besteedt te leeren t'zijnen 14. Iaren, den
tijdt