welcks Ouders
huys een moortkuylsche Herberghe was, ghelijck in't leven van Hemskerck wordt verhaelt. Hy was
te Venetien een weerdigh Discipel van den grooten Titiaen, welcks manier van schilderen hy
niet alleen nae en volghde, maer soo achterhaelde, datmen hun handelingen ten lesten niet wist
t'onderscheyden: want Goltzius, wiens oordeel ick wel vertrouwen soude, wesende te Napels, werden hem laten sien eenighe Conterfeytselen, en
voeghde stracx daer by te segghen, dat is van Titiaen. De Schilders die by hem waren seyden:
Ghy hebt recht en wel geoordeelt, nochtans en ist van hem niet, maer van Ian van
Calcker, wiens handelinghe die van Titiaen soo eygentlijck gelijck is, datse den
Const-verstandigen van der Weerelt niet soude weten t'onderscheyden: want nae Vasarij
ghetuyghnis, die hem te Napels hadde gekent, en conde men zijn manier van wercken voor geen
Nederlandtsche aensien. Hy was oock wonder uytnemende van te handelen met Crijt en met de Pen, heel cloeck artserende, waer in hy Titiaen oock
seer ghelijck was, oft niet van handel t'onderscheyden. Hy is de ghene geweest, die dat weerdich
Boeck voor den Anatomist Vesalius heeft gheteyckent: welcke beelden seer uytnemende van
hem ghehandelt zijn, en ghetuyghen, wat een uytmuntigh Nederlander hy is gheweest in onse Const.
Oock heeft hy geteyckent al, oft meest alle de Conterfeytsels der Schilders, Beeldt-snijders, en
Architecten van Italien, in de Boecken van Georgius Vasarius, die ook heerlijck, en met een
vaste handt stoutlijck en wel ghehandelt zijn, wesende dinghen die met Menschen handen niet en zijn
te verbeteren. Dan tot een claeghlijck jammer der
Schilder-const, en de eere onser Nederlanden schade, is noch jongh wesende, doch rijp in de
Const, ghestorven binnen Napels, ontrent het Iaer ons Heeren 1546.
T'leven van Pieter Koeck, Schilder en Bouw-meester van Aelst.
De Stadt van Aelst behoeft niet te swijgen, oft haer te laten vertrotsen, als ander Steden sich der
Schilder-consten halven hoogh beroemen, en pocchen, dat sy hebben uytghelevert en
voortghebracht vermaerde constighe Schilders, dewijle sy soo hooghlijck is verciert, met te wesen
de voortbrengster en gheboort-plaets van den vernuftighen en verstandigen Schilder Pieter
Koeck, en hem t'hebben ghehadt tot een Borgher. Hy heeft de Const gheleert by Bernard
van Brussel, en is seer gheestigh wesende, daer in wonderlijcken toeghenomen. Hy is een cloeck
teeckenaer en Schilder gheworden, beyde in Oly en Water-verwe: oock in Patroon teyckenen, en
schilderen, seer uytnemende. Hy hadde Italien, en de gemeen Schilder-school Room besocht,
grooten vlijt toebrenghende met teyckenen en leeren, so van beelden als Metselrije. Doe hy nu
weder in Nederlandt ghetrouwt, en Weduwaer is gheworden, werdt hy van eenighe Coopluyden,
Tapijtsiers van Brussel, geheeten van der Moeyen, bewillight de reys aen te nemen nae
Constantinopel in Turckien, alwaer hun voorneem was yet besonders uyt te rechten, met te maken
schoon costlijcke Tapeten voor den grooten Turck, en lieten Pieter tot sulcken eyndt eenighe
dinghen schilderen, om den Turckschen Keyser te toonen: maer alsoo den Turck volghende zijn
Machometsche Wet, geen beelden van Menschen oft Dieren begheerde, soo isser niet af ghevallen,
noch yet te weghe ghebracht, dan verloren reys, en groote costen ghedaen. Pieter daer den
tijdt van ontrent een Iaer wesende, leerde de Turcksche spraeck, en niet