verstaen wesen den Echten staet, daer Iuno de Goddin van was. Oock wilde* Iuppiter de Weerelt met de gulden ketten ophouden: de Weerelt wordt oock door t'Godlijck beschick met den Echten staet in geduerich wesen onderhouden. Dese vereeninge en versaminge der Creatueren, is Menschen noch Goden mogelijck te beletten, dan alleenlijck den Schepper self. Andersins beteyckent dat sy soo gehangen was, dat sy is de Locht, welcke Locht hier beneden is door natuerlijcke cracht ghevestight, aen het boven-lichaem, ghelijck Plato in Timaens seght. De aenbilden aen haer voeten, vast aen haer seylsteenen toffels, zijn d'Aerde en t'water, die in de Locht schijnen verliesen, ghemerckt de Locht boven beyden sweeft. Sy is oock geacht geweest Goddinne des rijckdoms, beloofde daerom Paris grooten rijckdom, dat hy haer den Appel soude toewijsen. Sy is Goddinne des Echts en Rijckdoms genoemt, om dat sy de* Locht is te verstaen, en dat de goedertierenheyt der Locht alle dingen te voorschijn brengt. Sy heeft vele Camerieren, bewijsende de veelderley veranderinghen der Locht. Den Pauw is haer toegheeygent, om dat het is een hooghmoedigh Dier, schoonverwich gheciert wesende: doch niet al volmaeckt, niet* schoon van voeten noch stemme. Soo en hebben de rijcke deser Weerelt nemmeer al hun benoegen volcomelijck, oft hun ghemoeden en worden oock menigherley aenghevochten en ghepijnight.
Van Pan.
Van Pans afcomst schillen de Schrijvers verscheydentlijck. Eenighe segghen,* hy was gheteelt by Penelope en Mercurius, in Boecks ghedaente. Homerus in zijn God-lofsangen seght, hem te zijn geweest den soon van Mercurius, en de Nymphe Dryops: noemt hem oock ghehoornt, Geyte-voet, en sangh-liefdigh. Maer Duris van Samos in een Boeck van Agathocle, seght, dat hy is gecomen van den Vryers van Penelope, en dat hy daerom Pan hiet, dat is, al. Epimenides seght, Pan en Arcas waren afcomstigh van Iuppiter en Callisto. Onder meer ander meeningen, Herodotus in zijn Boec Euterpe seght, dat Mercurius en Penelope zijn Ouders waren, en Mercurius soudese hebben bedrogen, daer sy Icari haers Vaders vee hoedde, en dat in ghedaente van eenen Bock, die haer wel beviel. Waerom Pan van sulcken gestalt was, te weten,* boven als een Mensch, en onder als een Geyte, met hoornen in't voorhooft, met een root aensicht, lang hayr, en dicken langen baert: op't hooft droegh hy eenen Crans van Pijn-telgerkens, in de rechte handt een Fluyt met seven pijpen, in de slinck eenen ghecromden stock. Hy was den Godt der Herderen, en een waernemer des vees. De versieringen overgeslagen, leestmen dat hy was een seer strijdtbaer Hooftman, onder Bacchus, die hem t'bysonderste last zijns Heyrs gaf, doe hy Indien ging winnen. Wat nu Pan beteyckent: Plato wil dat* Pan soude wesen het beleydt van een reden oft vertellinge, comende van Mercurius, oft uyt de ghedachten oft overleggingen des geests. En dat Pan boven schoon Mensch gestalt hadde, en onder mismaeckt en leelijck, wil beteyckenen, dat boven by den Goden, oft in den Hemel, waerheyt en volmaecktheyt is, maer valsheyt en bedrogh hier beneden meest by alle Menschen. Sijn root* aensicht, beteyckent den Hemel des vyers: zijn hoornen, de Mane: zijn hayr en baert, zijn de stralen der Sonnen, ter Weerelt verspreyt. Sijn sevenpijpige speeltuygh, de seven Planeten: t'gheluydt, het goet vereenighen onderlinghe: