cloots,
oock geheeten Muses, en de crachten die van daer toegangh hebben tot ons. D'Aertsche hadden verscheyden Ampten, bedieningen, oft Godtheden. Over de Bosschen, oft self Bosch-goddinnen, waren de Dryades, die genoemt* zijn nae d'Eycken: want Drys is op Griecx een Eyck. Dese waren gemeent, datse met den Eyckenboom wiessen, en vergingen, en daerom oock genoemt Hamadryades, want Hama is gheseyt, met, oft t'samen. Callimachus ghetuygende dees meeninge, seght in een Hymne, oft Lofsangh van Delos, aldus:
Als over d'Eycken vloeyt een reghen lochtken soet,
De Dryades alsdan sijn vrolijck van ghemoedt:
Maer haest sy worden bleeck, met grooten druck beladen,
Alst coude hen aengrijpt, in't vallen van den bladen.
Dese Dryades worden met namen genoemt van Pausanias, als Tithorea, Erato, en Phigalia. Claudianus noemter seven. Charon Lampsacus vertelt, dat eenen Rhoecus sagh in Assyrien een schoon Eyck hangend' over een Vliet om te vallen,* die hy ondersettede, datse lange levende is ghebleven, en doe openbaerde hem een Nymphe, wiens leven en doot was voorsien en bestelt in dese Eyck, datse niet langher leven mocht, als den Boom zijn wasbaer wesen hadde: sy dancte hem seer, en wilde hem geven wat hy wenschen soude, voor zijn weldaet: hy begeerende eens met haer vernachten, was sy te vreden, en soude hem ontbieden tijdt en plaetse met een Honichbye. Apollonius in't 2e. Boeck van de gulde Vliesche reyse, seght, dat den Vader van Paraebius, willende vellen een seer schoon Eyck, werdt te sien een Nymphe, welcke badt seer demoedich om vergifnis, dewijl haer levens langde aen den ouderdom deser Eycke was bepaelt oft bestelt. Den snooden Boer op dit ghebedt niet achtende, de Godtlijcke macht in den Boom besloten, nam wrake over hem, en over zijn kinderen. Den verhaelden Charon Lampsacus seght, Arcas, soon van Iuppiter en Calisto, oft van Apollo (soo eenige meenen), heeft jaghende in een Bosch ontmoet een Hamadryade Nymphe, die hem liet weten datse in stervens noot was, om dat d'Eycke, daer sy haren wasdom mede hadde, was gestelt oft in staet, om door de cracht des Vliets wech te wesen ghevoert, badt daerom hertlijck, haer te willen verlossen: des hy nae haer begeerte de Vliet van de Eycke afwende, en vestighdese rondtom met aerde: en in vergeldinge der weldaedt, gheniette hy haer gheselschap, en baerde hem twee kinderen. Siet wat de Heydenen voor* vreemde droomen in de herssenen ghedruckt, voor waerheyt ghevoelden, en met beuselighe Godlijcke vreese bevanghen gingen: want sy meenden, dat in alle dingen Godtheden schier waren. Met veel derghelijcke becommeringen waren oock de Mexicanen in hun ghemoeden behangen, meenende over al, in Berghen, Boomen, Vlieten en Bornen, Godtheden verborghen te wesen.
Nu hebben wy te seggen van den Bergh-goddinnen, de Oreades, oft andersins* Orestiades, dese waren gheboren op de Berghen, oft onthielen hen altijts daer op: want sy nae de Bergen ghenoemt zijn, nademael Oros op Griecx is te seggen geberghte. Strabo in't 10e. Boeck, noemtse dochters van Hecataeus, en van de dochter van Phoroneus. Maer Homerus in't 6e. der Illiaden, maectse de dochteren van Iuppiter, en noemtse Orestiades. Strabo noemter vijf. Virgilius in't eerste der AEneidos, noemtse ghesellinnen van Diane, en seght, datse duysent waren: met welck ghetal wil hier gheseyt zijn, oneyndlijck, oft veel. Sy souden d'eerste zijn gheweest, die den Menschen afwendden malcander te