oft ontschaken van haren wetlijcken Man, die sy hebben oft vercrijghen soude. Dese Princen, Vryers van Helena, liet Tyndarus by een comen, op een plaetse Plataeneta geheeten, by Minervae Capelle, daer sy hunnen Eedt deden: en swoeren op de clooten, die een Peerdt afghesneden waren, t'onderhouden* de verhaelde Wet. Nae den Eedt, liet Tyndarus het Peerdt op de selve plaetse begraven, gelijck doe de wijse van Eedt-sweeren was, datse op de clooten des Offer-beestes swoeren eenigh groot verdragh, en doe was dat vleesch niet gebruycklijck om eten: maer werdt begraven, oft in de Zee verdroncken. De Romeynen, by dat Plutarchus verhaelt in't leven Ciceronis en Publicula, doe sy soo yet groots beswoeren, doodden eenen Mensch, en droncken onderlinge zijn bloedt, etende oock eenigh van zijn ingewant: eenighe droncken oock het bloet van de Offer-beest, tot bevestinge des Eets. Sommige hadden de wijse, eenen heeten ijseren hantboom met blooten handen te houden in het sweeren, biddende den Goden, dat hunnen Eedt niet eer gebroken worde, voor dat ijser op t'water en soude drijven: dit gheseyt hebbende, wierpent in't water: want sy hadden t'ghevoelen, dat de ghene die met oprechten ghemoede en ongheveynst swoeren, vermochten te houden in bloote handen sonder verbranden een heet gloeyende ijser. Nu de overschoon Helena, is te deele ghevallen den Coningh van Lacedemonien Menelaus, soon van Atreus, en broeder van Agamemnon, Coningh van Mycenen en Argos. Hier nae ist gheschiedt, dat Paris (die nu een soon Priami gekent was) is gesonden gheweest als Ghesant met twintigh Galeyen, om te gaen weder eysschen zijn oude Moeye Hesione, Laomedons dochter, die door Hercules was gegheven aen Telamon, den Coningh van Salamis: op welcke reyse hem Menelaus seer goet onthael dede. Doe hy nu weder keerde, en niet hadde connen uytrichten, heeft willens vergheten de groote beleeftheyt, en het heerlijck onthael, hem van Menelao gheschiedt: want hy hem ontvoerde, door verleydighe vryagie, zijn Huysvrouwe de de schoon Helena, welcke hem van Venus belooft was, doe hy haer den* prijs der schoonheyt gaf: hoewel hy aen OEnone de Nymphe was verlooft. Dit geschiede terwijlen Menelaus was gereyst in Creta, om eenige belangende saeck. Niet alleen ontvoerde hy Helena, maer nam oock mede al haer besonderste schatten, Iuweelen, en costlijckheden. Doch Herodotus in zijn Clio seght, dat Paris niet ghesonden was om Hesione: maer dat hy gheprickelt, en verweckt is geworden, door d'onstichtighe voorbeelden van ander, die voorhenen sulcke stucken hadden aenghericht: want die van Egypten hadden onghestraft den Griecken ontschaeckt Io: en de Griecken Europa den Egyptenaren ontvoert: de Vlies-helden Medea, aen die van Colchos: welcke sy niet weder gaven den genen, diese quamen weder eysschen. Paris wesende heel ontsteken in liefden, heeft dan uyt eyghen voornemen desen tocht bestaen (soo eenige meenen) en in't af wesen van Menelaus, de stadt Lacedemonien overvallen, ghewonnen, nemende met hem Helena, want weere dat sy daer teghen dede, nemende met eenen mede alle de Coninghlijcke schatten. Een ander verhaelt, dat Paris noch Gesant, noch door voorbeelden verweckt was: maer dat hy door den raedt van Venus daer henen reysde, en op Helena (door t'ghesicht) soo seer verliefde, dat hyse ontschaeckte. Terwijlen de Zee-Goddinne Ino, de dochter Cadmi, met de Nonnen van Bacchus, was doende met Offerhanden te doen, op den oever der Zee, alwaer altijt het volck in grooter overvloedicheyt