hem tegenwoordigh maeckte te wesen: alsoo dat het hem licht viel, van daer Helena in zijn Galeye te nemen, en met eenen alle de besonderste dinghen, die Menelaus in zijn huys hadde. Nu wederkeerende van Sparta nae Troyen, werdt op de Zee Archipelago overvallen met grooten stormwindt, die hem t'zijnen ondanck dreef op de kuste van Egypten, alwaer hy most anckeren in een van den monden des Nijls, alwaer een Hercules Kerck was, van sulcker vrijheyt, dat wanneer daer eenigh slave in geraeckte, en eenigh heyligh lidtteycken des selven Gods hadde ontfanghen, was hy vry, en niemant mocht hem weder vanghen. Paris slaven desen snof in de neuse hebbende, namen desen Tempel in, en beschuldighden hun Meester aen den Priesteren, en des Stadts Oversten, Thonis geheeten, van verraedt en trouwloosheyt aen hun Heere Menelaum ghedaen: welcken nae dat hy desen gast alle beleeftheyt en eere ghedaen hadde, die men is moghelijck te doen, werdt al te qualijck gheloont: want den ondanckbaren gast hadde zijnen vriendtlijcken Weerdt ontvoert zijn lieve Huysvrouwe, en al zijnen schat en besten huysraedt berooft. Thonis dit gheboodtschapt hebbende aen Proteum, die doe ter tijdt heerschapte* in Egypten. Den Coningh gheboodt, datmen hem ghekoort en gebonden voor hem soude brenghen, om te hooren wat onschult hy te doen hadde. Hier werden zijn schepen beslaghen, hy en Helena, met die slaven zijn beschuldighers, ghebracht binnen Memphis voor den Coningh Proteus. Paris heeft vrymoedigch zijnen naem, gheslacht, en landt beleden: maer de sake van Helena verdraeyende, werdt van den slaven wedersproken, die al den handel te kennen gaven. Doch Proteo docht onbehoorlijck te doen sterven een reysende Man, dien de winden aen zijn lants grentsen hadden ghedreven: daerom hem met woorden straffende, liet hem varen met zijn vlote, en al wat hem toe quam, behoudende Helenam, met alle den gheroofden schat, tot dat haer Man daer nae quam vereysschen. Ander seggen, dat Paris van daer is gecomen in Phrygien, sonder dat hem yet ontnomen was. Eenighe meenen, dat hy niet mede bracht als het beeldt van Helena. Doch t'ghemeen ghevoelen van ander is, dat hy van Sparta met zijn nieuw Vrouwe is recht henen t'huys gecomen. En dat de Troyanen den Griecksche Ghesanten, die haer met den rijckdom weder quamen eysschen, geensins hooren en wilden: waer op die groote krijgh-vloot is ghevolght, en nae het thien Iaersche belegh den grouwlijcken onderganch van Troyen. Nu sal tijdt zijn, dat wy gaen besien, wat ons onder dese Fabulen leerlijcx wort aenghewesen. Eerstlijck meenen eenighe, dat van Peleus* en Thetis, is een ware gheschiedenis, dat hy haer veel reysen hadde tot zijn Vrouw begheert, en alsoo dickmael, en op soo veel wijsen was afgheslaghen, en versteken gheweest, als onsen Poeet veranderinghen versiert te wesen gheschiet: en haer nae veel moeyten vercreghen hebbende, aen haer ghewonnen heeft den vermaerden Heldt Achilles, daer wy noch van te verhalen hebben. By desen arbeydt Pelei, om Thetis te vercrijghen, mach gheleert worden, dat den Mensch veel valsche meeninghen, en quade ghenegentheden voor* by moet, en overwinnen: oock volghen goeden en Godtlijcken raedt, aleer hy de rechte wijsheyt, die in alle redelijckheyt en maticheyt bestaet, can vercrijghen, en vruchtbaer worden in deughtsaem eerlijcke wercken, en door de wijsheyt baren rechte welsprekentheyt, oft verstandighe redenen, als een vrucht der lippen, ghelijck als Achilles een lippe is te segghen. Op dese Bruy-