Hippolyto vyandigh wesende, om zijn groote kuysheyt, en hem gheheel Dianae toegeeygent hadde. Phaedra, aldus beraest wesende, gaf het haer Voedster te kennen, die weder aen Hippolytum haer ten besten het woordt dede: maer hy vergrouwende voor sulck stout schandlijck stuck, strafte en scholdt seer hardlijck den onmaetlijcken en vuylen lust zijns Stief-moeders. Welcke siende haer van hem soo heel veracht, en wedersproken, werdt beschaemt, en van spijt heel toornigh: soo datse aen haer Man, Hippolytum beschuldighde, haer te hebben versocht ter oneeren. Theseus te licht gheloovigh, heeft Hippolytum henen ghejaeght, ghebannen, en zijn Vader Neptunum gebeden, Hippolytum te dooden, waer in hy verhoort werdt: want hem Neptunus dry beden hadde toegheseyt te volbrenghen. Hippolytus nu droevigh henen rijdende met zijnen waghen lancx den strandt, dede Neptunus verheffen een grouwlijck onweder, met een vreeslijck gheluyt, als eenen harden Donderslagh, en een groote schuymende golve, uyt welcke op t'landt quam eenen grooten schricklijcken Zee stier, seer wanschapen, blasende en snuyvende uyt kele en neuse groote golven waters, waer door zijn Peerden seer verbaest, werden te loopen en te vluchten over den rootsen henen, sonder datse te weerhouden waren, soo dat Hippolytus vallende van den wagen, werdt seer jammerlijck* over-reden, en de leden vermorselt. Diana medelijdigh, dede hem door AEsculapium* weder verwecken: en op dat hy onbekent soude wesen, maecte hem van ouder ghestalt, als hy te vooren was gheweest, en hiet hem Virbius, als tweemael gheboren, oft Man geworden. Eenighe meenen, hy werdt by den Sterren ghevoeght, daer hy den Voer-man wort gheheeten. Phaedra leetwesigh, door sulcke onghevallicheyt, ghetreft door haer onkuysheyt en ontrouwicheyt, heeft haer mistroostigh verhanghen. Eenighe meenen, dat sy haer verhingh, doe sy so schandlijck haer van den Ionglingh wedersproken, en veracht heeft bevonden, en dat sy aen haer handt hadde ghebonden de valsche beschuldiginghe* voor verhaelt, om haer eere te verschoonen en behouden. Dese Fabel wijst aen, hoe de deught, gestadicheyt, kuysheyt, oprechticheyt, en getrouwicheyt, hoe seer met logen-stralen beschoten, hoe grouwlijck met wreede golven der vervolginghen, en wanschapen valscheyt overvallen, en benouwt, noch eyndlijck haren lieven Oeffenaer vertroost, als herlevende verweckt, en eyndlinghe een hoogh claer blinckende gherucht toelangt, dat lichtende, en gheduerigh is als de Sterren. De Fabel van t'kindt Tages, dat* uyt der Aerden soude zijn ghewassen, willen sommighe segghen, dat uyt een gheschiednis is ghenomen, en dat eenen also ghenaemt, hem heeft begheven te reysen uyt zijn Dorp, seer wijt van huys, om te leeren de Const van voorsegghen, oft te vooren raden, en dat hy hem niet en liet sien in Tuscanen, daer hy geboren, en jongh uytgetrocken was, tot alder stondt, dat hy in dese Const heel ervaren Meester was. Doe hy hem nu zijnen volcke openbaerde, heeft hy met eenen zijn voorsegghens Const hun te kennen ghegheven, en seldsaem dinghen laten hooren. By dese dan, die hem kindt hadden gekent, en nu hem hersaghen, tot middelbaer ouderdom ghecomen, en in dese voorsegginghen soo geschickt, haddet een aensien, of hy uyt der Aerden onversiens waer voort ghecomen, en stracx alles voorseyde. De Fabel van Cvppus, die onder groenheyt,* oft eenen Lauwer-crans verborgh zijn voorhoofts hoornen, die hy hadde vercreghen nae t'overwinnen zijner vyanden, en niet geern der Romey-