Molen-steen, die altijt stille light. Met den Esel wort oock beteyckent gheduerighen slaefschen dienst.
Den Muyl.
Met den Muyl wort den Bastaert beteyckent.*
Den Kemel, oft Kameel.
Met den Kemel wort uytghebeeldt den heel rijcken Man (soo Origenes* seght): den Kemel is oock het cromste en oubollighste Dier datmen vindt: hem worden veel knien en dgien toegheschreven, gelijck den rijcken veel vermagh. Met den Kemel wort oock den deughtsamen lijdtsamen Man vergeleken:* want hy sterck, is bereyt te draghen, knielende neder om t'last op hem te laden. Den Kemel gheswolghen en de Mugge uytghespogen, wort van eenighe verstaen, dat den Verlosser, die ons last op hem nam, den Kemel is vergheleken, en de uytghesifte Mugghe den moorder Barrabas.
Den Haes.
Met den Haes werdt de wakentheyt uytghebeeldt, om dat hy met open* ooghen slaept: zijnen Grieckschen naem brengt mede kijcken, oft aenschouwen. Met den Haes wijsen eenighe oock t'ghehoor aen, om zijn groote ooren* wille. Hy beteyckent oock eensaemheyt: niet alleen is hy geern uyt het* volck: maer hy is altijt alleen in zijnen leger. Met hem wort de vreese beteyckent:* want hy een seer vreesachtigh Dier is.
Den Vos.
Met den Vos wort beteyckent schalckheyt, oft een schalck Man. Een* Vossen huydt met een Leeuws huydt t'samen ghenaeyt oft ghebonden, beteyckenen* loosheyt en cracht.
Den Mol.
Met den Mol wort de blindtheyt beteyckent: oock vliende oft niet lievende* t'licht der Sonnen, verstaet men by den Mol, die willens niet willen weten.* Hy beteyckent oock gehoor: want hy verre hoort, te meer hy in oft vast* aen d'Aerde is.
De Ratte.
Met de Ratte, die een schadigh Dier is, wordt beteyckent de schade, oft* t'verlies.
De Katte.
De Katte beteyckenen onrechtveerdigh Richter: want sy is dickwils* in huys schadigher als de Muysen, die sy als meesten dief, om hun dieverije straffende is.
De Slanghe.
De Slanghe in't rondt, met den steert in den mondt, beteyckent de Weerelt,* daer alles in wesen blijft door voort-teelinghe. De Slanghe aen eenen* stock, als AEsculapij staf, ghewonden, daer aen den steert het oude huydt af* hangt, beteeckent ghesontheyt.*
Het Iaer wort oock beteyckent met de Slanghe, rondt ligghende, met den steert onder de kele. Met de Slanghe, wort oock wijsheyt oft voorsichticheyt verstaen. De Adere, die in't versamen het Manneken t'hooft afbijt,* beteeckent ondanckbaerheyt: en daer de jonghe, ter Weerelt comende, de* Moeder dooden, is wrake, en ondanckbaerheyt.