De Henne.
De Henne, met haer Kieckens onder haer vleughelen, bewijst liefde.*
Den Haen.
Den Haen, bewijst wakentheyt, wacht houden, en de sentinelle, om dat hy* de wiecken slaende, ter middernacht craeyt, soo Lucretius seght, met luyder stem roept hy de morghenstonde. Hy wort Mars Voghel gheheeten, en wijst aen grootmoedicheyt, en strijdt-lust: want dit goet is altijt bereyt malcander,* te bevechten.*
Den Gans.
Den Gans, aen eenen ancker gebonden, bewijst vaste hoede, oft wacht.* Met eenen steen in den beck, bewijst hy stilswijghen: want sy connen qualijck* swijghen, daerom als sy over den bergh Taurus vlieghen, nemen sy steenen in den beck, om van den Arenden (die daer veel zijn) niet te wesen ghehoort. Den Gans bewijst den genen, die de Poeterije vyandich is: want hy wijckt* den Louwer.
Den Struys.
De schoon pluymen van desen Voghel, om datse soo eenparigh oft ghelijck zijn, worden ghehouden te beteeckenen de Iustitie, oft gherechticheyt.*
De Vleermuys.
De Vleermuys beteyckent een, die de wetenschap oft wijsheyt haet, en bemint* het onverstandt, om datse den dagh haet, en den nacht bemint.
De Honigh-bie.
De Honigh-bien beteyckenen een Coninghrijck. Wt, en in den Helm vlieghende,* beteyckenen vrede. De Honigh-bie beteyckent oock kuysheyt.**
De Vlieghe.
De Vlieghe beteyckent moeylijckheyt, en hartneckicheyt, om datse so hartneckigh* den Menschen quelt.*
Den Stapel, oft Douw-krekel.
Desen wijst aen een ijdel clappaert. Men maect oock eenen Douw-krekel* sittende op de Luyt neffens de snaren, tot een teecken der Musijcke.*
De Spinnekop.
Het Spinne-webbe wijst aen een onnut werck oft Const.*
Den Dolphijn.
Den Dolphijn, den snelsten Visch der Zee, die over de hooghste masten hem* opschiet, beteyckent snelheyt. Van hem was een spreeckwoort: Ghy leert den Dolphijn swemmen.
Het Camelion.
Het Camelion, dat alderley verwen aenneemt waer het by comt, beteeckent* den Lof-tuyter, die yeder nae den mondt spreeckt.
De Schildpadde.
De Schildpadde wijst aen, dat de Vrouwen inhuysigh behooren te wesen,* ghelijck sy, en de Slecke zijn. Sy beteyckent oock traegheyt.*
Den Kreeft.
Den Kreeft beteeckent ongestadicheyt: want hy gaet somtijts voorwaerts,* somtijts ter sijden uyt, en somtijts achterwaerts, toonende als een lichtveerdich Mensch groote onghestadicheyt.