PAPAVER-OLIE AAN HET LICHT BLOOTGESTELD.
Lijn-olie verhoudt zich aan het zonlicht anders, dan in de schaduw. Hoe zal papaver-olie zich verhouden in het licht?
Uit de volgende uitkomsten vloeit een wezenlijk verschil voort tusschen de twee soorten van papaver-olie, waarvan bl. 35 de hoeveelheden vette zuren, bij verzeeping ver-kregen, zijn medegedeeld. Een verschil in ouderdom dier olieën spreekt hier duidelijk.
In het zonlicht zijn op blikken bakken van 220 □ centim. oppervlakte in de gewone temp. de volgende olieën gesteld: [marg 3]
Het licht geeft dus een toenemen in gewigt bij beide soorten van papaver-olie; maar bij de versche olie veel meer. Het moet minder wezen dan bij lijn-olie, want er wordt minder linoxyne gevormd bij versche papaver-olie, dan bij lijnolie (bl. 139 en 155), omdat er zoo veel meer andere vetten in papaver-olie voorhanden zijn dan in lijn-olie, en dus zoo veel minder van de eigenlijk droogende vetstoffe. — Het toenemen van 100 d. lijn-olie en versche papavei’-olie in het licht is (bl. 162) 7,7 en 5,1, alzoo { verschil, hetgeen een weinig afwijkt van de uitkomst, bl. 59 en 92 vermeld. Bij de papaver-olie van den handel zijn meer vlugtige vetzuren verdwenen en het accres in gewigt is in dezelfde mate hier minder. Zij schijnt veel ouder geweest te zijn.
Oude olie, waarvan de elaïne alzoo op den weg der ontleding is, moet in het licht eene droogere, eene hardere verw geven, dan nieuwere olie; maar deelen myristine en laurine ook in de oxydatie, dan wordt die verw ligt te droog. Behalve om het verschieten der kleuren, is het licht dus ook schadelijk voor de vetten der verw.